Verslingerd aan de Blauwe Tram

Al in mijn jonge jaren ben ik verslingerd geraakt aan de Blauwe Tram. Mijn ouderlijk huis waar ik geboren en opgegroeid ben ligt aan het Oosteinde in Voorburg met de voorzijde grenzend aan Park Leeuwensteijn, (zie foto, eerste huis 2 onder een kap). Een rustige straat, toen nog ventweg. De trambaan liep tussen de hoofdweg en de ventweg, gescheiden door een heg. Vanuit ons huis hadden wij goed zicht op de Blauwe Trams, die regelmatig uit beide richtingen passeerden. Wij waren natuurlijk zeer vertrouwd met het geluid van de passerende tram en konden regelmatig de zo bekende fluit horen als waarschuwing voor het passeren van de overwegen.

Op een mistige dag in het voorjaar van 1960, zag ik dat de tram een (aangestoken) mistlamp had. Dit trok mijn aandacht, dus wachtte ik op de volgende tram en jawel,  ook deze had een mistlamp aan. Toen viel het mij op dat er verschillende soorten trams voorbij kwamen; zware Budapesters A 400-en lage en hoge A 500-en en de wat slankere A 600 tweelingtrams. Ik begon de nummers van de passerende trams te noteren en besefte al gauw dat er verschillende nummerseries waren. Hier wilde ik meer van weten en ging op de fiets naar de remise in Voorburg aan de Parkweg. Daar stonden diverse trams opgesteld; 500-en, 600-en en werkmaterieel. Regelmatig ging ik op de fiets naar de remise om de rangeerbewegingen gade te slaan.

Op een dag sprak ik met een conducteur van de NZH, die mij vertelde dat ik eens naar de familie Vellekoop moest gaan omdat vader en zoon een grote interesse in het NZH-trambedrijf hadden. Dus ging ik naar huize Vellekoop waar ik vriendelijk te woord werd gestaan door Vellekoop sr †, die mij op zijn zolder vele zelfgemaakte spoorwegmodellen liet zien. Ook zijn zoon Herman † was een liefhebber van NZH-trams. Later heb ik toen met Herman een afspraak gemaakt en daarna regelmatig zijn collectie van foto’s en archiefmateriaal bekeken. Zijn advies was lid te worden van de NVBS om maandelijks informatie te ontvangen over het wel en wee van de tram- en spoorwegbedrijven in Nederland en daarbuiten. Zo gezegd zo gedaan.

Nu ik wat meer wist over de diverse materieelsoorten nam ik af en toe foto’s van de Blauwe Tram en ben begonnen mijn fotoverzameling op te bouwen. Uit onderzoekingen bleek dat er in Rijnsburg een NZH-werkplaats was waar de heer J. Paauw de scepter zwaaide. Daar ben ik toen gaan kijken. De heer Paauw heeft mij het e.e.a. laten zien, onder andere de A 327 en werkmateriaal dat daar opgesteld stond. Zo ook ontdekte ik de remise aan de Rijnsburgerweg en zag dat daar een grote verscheidenheid aan trams aanwezig was, heel interessant.

Het gebeurde soms dat wanneer er een defecte tram uit de remise Voorburg opgehaald werd, het konvooi met voorop de H 303 voor ons huis stopte en luid floot,
waarna ik dan instapte en meereed naar Rijnsburg. Dat was natuurlijk een hele spannende gebeurtenis.

In die tijd ontmoette ik Han Geijp (via een vriend op het lyceum) en Otto Dijkstra. Wij waren en zijn nog steeds vrienden van elkaar, alle drie aangestoken door het Blauwe Tram-virus. Regelmatig kwamen zij naar ons huis en wisselden wij foto’s en gegevens uit. Later ben ik met mijn gezin voor mijn werk naar Frankrijk en daarna naar Engeland verhuisd, waardoor het persoonlijk contact met Han en Otto wat minder werd, maar bleef van alles op de hoogte door het NVBS-blad “Op de Rails”.

Han heeft mij altijd op de hoogte gehouden van de restauratiewerkzaamheden aan de B 412 en zo kon ik het op afstand volgen. Na terugkeer in Nederland in 1993, ben ik ook in contact gekomen met Voorburger Georg Groenveld, hij werkte samen met Han aan de restauratie van de B412. Al gauw ben ik donateur geworden van de Stichting Historisch Genootschap De Blauwe Tram waar Georg als voorzitter en Han als bestuurslid actief zijn. Regelmatig heb ik hun exposities en lezingen bijgewoond.

In Delft heeft de Stichting Historisch Genootschap De Blauwe Tram een zeer uitgebreide collectie foto’s en allerhande tramattributen.
Het is een waar mekka voor De Blauwe Tram-enthousiasten. Uiteindelijk ben ik toegetreden tot het bestuur van de Stichting Historisch Genootschap De Blauwe Tram als penningmeester. Gelukkig zijn er nog enkele trams van de NZH bewaard gebleven en in rijvaardige staat gebracht door toegewijde vrijwilligers.

Regelmatig zijn er evenementen in Den Haag en in het Openluchtmuseum (NOM) te Arnhem, waarbij deze trams ingezet worden. Dan is het altijd weer een genoegen om mee te rijden en de sfeer van toen te proeven. Gezien de afstand van mijn adres naar de Randstad kan ik helaas niet alle activiteiten bijwonen maar ik word altijd goed op de hoogte gehouden van alle gebeurtenissen. Ik ben nog altijd heel nauw betrokken bij “MIJN” Blauwe Tram!

In dit Vaderdagweekend werd er voor het eerst reclame gemaakt door het genootschap die hun medewerking verlenen aan de reconstructie van de NZH-tweelingtram A 619/A620 een ambitieus project. Naast beeldmateriaal en attributen van de A 600-serie konden belangstellenden intekenen op het project en gelijktijdig werd het nieuwe logo getoond. Zo werd de “DE NIEUWE BLAUWE TRAM” in oprichting aan het publiek gepresenteerd. Een mooie start tijdens deze manifestatie in  Arnhem, waarbij de Blauwe Tramrijtuigen A327 en A106 een hoofdrol vervulden. Een kleine maand later werd op 13 juli 2016 in  Haarlem de Stichting ‘De Nieuwe Blauwe Tram’ opgericht. Het inschrijven begon in de Blauwe Tram-stand van de Stichting Historisch Genootschap De Blauwe Tram in de Arnhemse remise. (foto hieronder)